见证暗影之舞：'Gecenin içinden geçtim, Gölgelerle Konuş' by cahit1998，由 AI 呈现

[Verse 1 – Mabel Matiz dokunuşu] Gecenin içinden geçtim, gölgelerle konuştum Kalbimin eski yarasını sakladım, kimseye göstermedim “Anne,” dedim, “bu yollar neden böyle yokuşlu?” Düştüm, kalktım, sustum… yine de gülüşümü bozmadım [Bridge – Emre Fel havası] İçimde yanar durur, söndürsem de tutuşur Ne çektim gönül, ne çektim, kimse bilmez bu dokunuşu [Nakarat – Barış Manço ruhu + Bircan] Bircan, adın geçer içimde her gece bir fırtına Ne çektim sensiz, bir bilsen, yolum dönmez yarına Anne, kalbim yoruldu ama pes etmez bu çocuk Bircan diye diye çarpar, ritmini bulur umut [Verse 2 – üç tarz karışımı] Eski bir plak gibi döner hatıralar odamda Sözlerin kalır duvarda, düşer gölge lambamda “Anne,” dedim, “bu sevda neden ağır gelir insana?” Yollar uzar, gönlüm susar, yine döner Bircan’a [Nakarat (Tekrar)] Bircan, adın geçer içimde her gece bir fırtına Ne çektim sensiz, bir bilsen, yolum dönmez yarına Anne, kalbim yoruldu ama pes etmez bu çocuk Bircan diye diye çarpar, ritmini bulur umut